کنگره ملی ۲۴۰۰۰
شهید پایتخت
پنجشنبه ۲۲ شهريور ۱۴۰۳ -
نام: محمود
نام خانوادگی: تفویضی زواره
نام پدر: محمد جواد
نام مادر:
تاریخ تولد: ۱۳۲۶/۹/۹
محل تولد: تهران
سن: ۳۴ سال
تحصیلات: کارشناسی
وضعیت تاهل: متاهل (دارای ۲ فرزند)
مسئولیت: معاون وزیر راه و شهرسازی
تاریخ شهادت: ۱۳۶۰/۴/۷
محل شهادت: دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی
نحوۀ شهادت: ترور ضد انقلاب
مزار: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه۲۴، ردیف۱۵۱، شماره۶
شهید محمود تفویضی‌زواره در بیست و ششم آذرماه سال ۱۳۲۶ در تهران دیده به جهان گشود.
وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس شهر تهران به پایان رساند و برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه پلی تکنیک (امیرکبیر) شد. در سال ۱۳۴۹ در رشته مهندسی راه و ساختمان فارغ‌التحصیل گردید و برای توسعه راه‌های شهری و به ویژه روستایی به خدمت در بخش خصوصی مشغول شد. با وجود اینکه رژیم پهلوی، به مناطق دور افتاده و محروم توجهی نمی‌کرد، اما محمود تفویضی زواره با همه وجود و اراده‌ای سرشار از توکل به خدا، خدمت به هم‌نوعان را در پیش گرفت و با حضور در بخش خصوصی ضمن اشتغال به کار، خدمات قابل توجهی را ارائه نمود.
با ورود به دانشگاه خیلی سریع با افکار انقلابی و اسلامی آشنا شد. با شعله‌ور شدن دامنه اعتراضات مردمی علیه دیکتاتوری پهلوی، وی نیز به صف مبارزان پیوست و با شرکت در راهپیمایی ضد رژیم و پخش اعلامیه‌های روحانیت مبارز به اقدامات حق‌طلبی و ظلم ستیزی قوت بخشید.
با پیروزی انقلاب اسلامی، محمود با توجه به سابقه درخشان و روحیه انقلابی که داشت به خدمت در وزارت راه و ترابری درآمد و ابتدا استان مرزی خوزستان را برای انجام وظیفه انتخاب نمود. او در این منطقه نقش مهمی در ارائه طرح‌های کارشناسی و توسعه عمران راه‌های روستایی و شهری داشت. خدمات بی‌شائبه وی موجب شد تا توجه مدیران ارشد و مسئولان وزارت راه وترابری به اومعطوف شود. با تشکیل کابینه شهید رجایی و انتخاب شهید موسی کلانتری به عنوان وزیر راه و ترابری، در دی ماه ۱۳۵۸، کلانتری از تفویضی زواره‌ای خواست برای همکاری بیشتر به تهران منتقل شود. او با ورود به ساختمان وزارت راه و ترابری به سبب لیاقت، تعهد و مدیریتی که داشت به عنوان معاونت امور استان‌های این وزارت‌خانه منصوب گردید و منشاء خدمات قابل توجهی شد و تا هنگام شهادت در این سنگر برای توسعه و آبادانی راه‌های مواصلاتی کشور جانفشانی نمود.
مهندس محمود تفویضی زواره سرانجام در هفتم تیر سال ۱۳۶۰ ه.ش در انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به همراه وزیر راه و ترابری و دیگر قربانیان این فاجعه ضد بشری، شربت شهادت نوشید و به دیار باقی شتافت.
